Instytut Sióstr Przenajświętszej Trójcy (trynitarki rzymskie) został założony przez Teresę Cucchiari (1734–1801), wykształconą tercjarkę, w celu chrześcijańskiego wychowania dzieci i młodzieży. Aby zrealizować to zamierzenie, przyszła służebnica Boża, zafascynowana duchowością trynitarską, zreformowała Regułę trynitarek bosych (prowadzących życie kontemplacyjne) i przystosowała ją do życia czynnego polegającego na pracy wychowawczej wśród młodych dziewcząt. Spotkawszy się z przychylnym przyjęciem ze strony trynitarzy z klasztoru św. Karola w Rzymie oraz uzyskawszy ich poparcie dla nowego projektu życia poświęconego służbie Bogu, 8 września 1762 roku z dwiema towarzyszkami przyjęła habit trynitarski i przybrała imię zakonne Matka Maria Teresa od Przenajświętszej Trójcy.

Wkrótce potem rozpoczęła działalność na rzecz ubogiej młodzieży wiejskiej, wśród której panowała nędza, analfabetyzm i ignorancja religijna, najpierw w Avezzano, a następnie w kolejnych miejscowościach na terenie Włoch.